XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

2. Lurrean:

a) gizonek sofritu behar dute (LV);

b) bai eta bertze izaite guziek ere (LV)

III.- Bekatuan egoiteak dohakabetzen gaitu:

1.) Bihotza dolu-minez dago (XLV);

2. Pekatuan higatu denbora galdua da (Xll):

a) gaztetasunak bere lorea galtzen du (XIII);

b) zahartasunak bere ohorea (XIV);

c) heriotze gaichto baten menturan jartzen gira (XV);

d) obra onen merechimendua suntsitua da (XVI);

- Bide nabar Axular-ek bi hitz erraiten dauzku justiziazko eta miserikordiazko obrez (XVII, XVIII)

3. Eternitatea galtzen du bekatoreak:

a) Infernuko lehen pena: Jainkoaren ganik berechtea (LVI);

b) bigarren pena: hango sofrikarioak (LVII);

c) Ifernuak ez du bururatzerik (LVIII);

- Artetik Axular-ek erakusten dauku zuzen dela lfernua bethikoa izan dadin (LIX, LX);

4.) Bekatoreak ez du ezagutzen bertutearen gozoa:

a) Konzientzia onaren bakea (XLVI);

b) Ifernurako bidea zerurakoa baino nekeago da (XLVIII);

c) Zerurakoak bere nekeak baditu, bainan oro har biziki errechago da (XLIX, L)

Chedea: Kofesatu behar da eta ongian iraun:

1. Penitentziako sakramendua baitezpadako ontasuna da (LI);

2. Usu kofesatu behar da (LII);

- Iraupena (XLVII)

B. BEKATURIK ZAILENAK

I.- Alferkeria

1.) Lanari aiher zaion alferkeria (I);

2.) Arimaren ontzeari aiher zaiona (II);

3.) Alferraren bizitze hutsa (III)

II.- Zin egiteko usaia (XIX)

l.) Berenaz zin-egitea gauza ona du, egiaz eta zuzenez egite denean;

2.) Bertzela Jainkoa laidostatzen du;

3.) Behar gabe zin-egiteko usaia ez da aise galtzen eta bekatorea hondatzen du;

4.) Usaia horren sendatzeko: kasu mihiari, hizkuntza-orde batzu erabil, orhoit Ifernuaz

III.- Hasarrea eta herra

l.) Ekhartzen dituzten kalteak (XX);

2.) Erremedioak:

a) Kasu zaineri (XXI);